Przyszłość edukacji i społeczeństwa oczami badaczy społecznych

Opis

[…] Określenie „pasjonująca” w odniesieniu do książki ściśle naukowej (czyli utrzymującej wysokie standardy merytoryczne i wnoszącej nowe treści do dziedziny, którą się zajmuję) zdarza się rzadko. A takie właśnie określenie narzuca się po lekturze prezentowanej czytelnikowi pracy. Jest „pasjonująca”, bo burzy nasz spokój, burzy stereotypy i atakuje polityczną poprawność. Niepokój, jaki pozostaje po lekturze tej książki, zmusza do myślenia. Pytania, jakie stawiają sobie autorzy, rujnują potoczne wyobrażenia o stanie edukacji. Jak oceniać jej efektywność i czy w perspektywie celów, jakie stawia sobie system, czy – kwestionując zasadność owych celów (jak robi większość autorów)? Czy formalna poprawność (testy, zewnętrzne oceny) ma być kryterium oceny? A może dopasowanie do oczekiwać rynku? Czy efektem edukacji ma być zdolność podtrzymywania ciągłości kulturowej zbiorowości, czy też – umiejętność i gotowość uczestniczenia w zmianach i ich inicjowanie. Edukacja jest w tej książce analizowana jako element systemu kontroli. Od produkowania określonej wizji świata (orientacji wartościującej), która w późniejszym życiu służy jako instrument – nie do końca świadomej – selekcji, do uczenia konkretnych „umiejętności” predestynujących do oportunistycznego przystosowania. …Gorąco polecam lekturę tej książki – szczególnie tym, którzy odpowiadają za politykę edukacyjną (a raczej jej brak) w naszym kraju.

Z recenzji naukowej prof. dr hab. Jadwigi Staniszkis, Instytut Studiów Politycznych PAN